wzburzenie

wzburzenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od wzburzyć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wzburzenie
dopełniacz	wzburzenia
celownik	wzburzeniu
biernik	wzburzenie
narzędnik	wzburzeniem
miejscownik	wzburzeniu
wołacz	wzburzenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. burzyć, wzburzyć dk., wzburzać ndk.

rzecz. wzburzanie n, burzenie n, zburzenie n

przym. wzburzony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) agitation, discomposure, excitement, turbulence, perturbation, stir
• estoński: (1.1) ärritus, ärritumine
• hiszpański: (1.1) agitación ż
• niemiecki: (1.1) Empörung ż, Aufregung ż
• włoski: (1.1) agitazione ż

źródła: