wyrżnąć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wyrżnąć (język polski)[edytuj]

dziecku wyrżnął się (3.3) ząbek
wymowa:
IPA[ˈvɨrʒnɔ̃ɲʨ̑], AS[vyržnõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wyrzynać)

(1.1) wyciąć coś (np. wzór, napis) w jakimś twardym materiale
(1.2) pot. uderzyć kogoś mocno
(1.3) pot. zabić wiele osób albo zwierząt

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wyrzynać)

(2.1) pot. upaść, uderzając w coś

czasownik zwrotny dokonany wyrżnąć się (ndk. wyrzynać się)

(3.1) pot. uderzyć mocno samego siebie
(3.2) pot. pozabijać siebie wzajemnie
(3.3) o zębie: wyrastając, przebić dziąsło
odmiana:
(1.1-3) koniugacja Va
(2.1) koniugacja Va
(3.1-3) koniugacja Va
przykłady:
(1.2) Ty głupia babo, bo zaraz zdejmę pasek i wyrżnę cię w tyłek, ale nie skórą, tylko sprzączką.[1]
(3.3) Joasi wyrżnął się wreszcie ostatni ząb mądrości.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyrzynanie n, wyrzynarka ż, wyrżnięcie n, dorżnięcie n
czas. przerżnąć, przerzynać, dorżnąć, rżnąć, powyrzynać dk.
związki frazeologiczne:
wyrżnąć orła
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bohumil Hrabal: Obsługiwałem angielskiego króla