wynikać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wynikać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vɨ̃ˈɲikaʨ̑], AS[vỹńikać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wyniknąć)

(1.1) być wynikiem, konsekwencją, skutkiem, rezultatem czegoś; stawać się następstwem; mieć w czymś początek
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Reszta, jak wynika z dostępnych źródeł i świadectw, zgadza się niemal co do joty[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) okazywać się, konkludować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wynik n, wynikanie n, wyniknięcie n
czas. wyniknąć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mariusz Urbanek, Kisielewscy : Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.