wujka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wujka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈvujka], AS[vui ̯ka]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gw. zob. wujna[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) D. B. lp zob. wujek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wujowie m/mos, wujek m, wujcio m, wujostwo mos, wujna ż, wujaszek m, wujanka ż, wuj m, zdrobn. wujeneczka
rzecz. wujenka, wujanka, wujna, wujek, wujko, wuj, wujo, wujostwo, wujaszek, wujeczny, wujeczna
przym. wujkowy, wujeczny, wujowski, wujaszkowy, wujeczna
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wujenka
źródła:
  1. Hasło „wujka” w: Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. VII, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958–1969, s. 788.