wtajemniczać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wtajemniczać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌftajɛ̃mʲˈɲiʧ̑aʨ̑], AS[ftai ̯ẽmʹńičać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) sprawiać, że ktoś się o czymś dowiaduje
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Wreszcie ktoś mnie wtajemniczył w sprawy firmydo tej pory nic nie wiedziałem o działalności.
składnia:
(1.1) wtajemniczać B. w + B.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wprowadzać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tajemnica ż, wtajemniczanie, wtajemniczenie
czas. dk. wtajemniczyć
przym. tajemniczy, tajemny
przysł. tajemniczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: