współczuć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

współczuć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈfspuwʧ̑uʨ̑], AS[fspuu̯čuć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) czuć emocjonalną bliskość z osobą cierpiącą
odmiana:
przykłady:
(1.1) Dickens potrafi nadać swoim postaciom głębię i złożoność oraz sprawić, że czytelnik współczuje Scrooge'owi, pomimo że początkowo jest on postacią antypatyczną.
składnia:
(1.1) współczuć +C.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. współczucie
przysł. współczująco
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: