wrony

wrony (język polski)

wrony (1.1) koń

wymowa:

IPA: [ˈvrɔ̃nɨ], AS: [vrõny], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) (o maści konia i barwie innych zwierząt) czarny

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) koń o czarnym (wronym) umaszczeniu

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(3.1) D. lp i M., B., W. lm od: wrona

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wrony		wrona	wrone	wroni	wrone
dopełniacz	wronego		wronej	wronego	wronych
celownik	wronemu		wronej	wronemu	wronym
biernik	wronego	wrony	wroną	wrone	wronych	wrone
narzędnik	wronym		wroną	wronym	wronymi
miejscownik	wronym		wronej	wronym	wronych
wołacz	wrony		wrona	wrone	wroni	wrone
nie stopniuje się

(3.1) zob. wrona

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kary

(2.1) karosz

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) czarny

(2.1) koń

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wroniec mzw/mrz, wrona ż, wronię n

przym. wroni

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wrona

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) вараны; (2.1) вараны m
• czeski: (1.1) vraný
• rosyjski: (1.1) вороной
• słowacki: (1.1) vraný; (2.1) vraník m
• ukraiński: (1.1) вороний

źródła: