wrocławski

wrocławski (język polski)

wymowa:

IPA: [vrɔʦ̑ˈwafsʲci], AS: [vrocu̯afsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) od Wrocław

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wrocławski		wrocławska	wrocławskie	wrocławscy	wrocławskie
dopełniacz	wrocławskiego		wrocławskiej	wrocławskiego	wrocławskich
celownik	wrocławskiemu		wrocławskiej	wrocławskiemu	wrocławskim
biernik	wrocławskiego	wrocławski	wrocławską	wrocławskie	wrocławskich	wrocławskie
narzędnik	wrocławskim		wrocławską	wrocławskim	wrocławskimi
miejscownik	wrocławskim		wrocławskiej	wrocławskim	wrocławskich
wołacz	wrocławski		wrocławska	wrocławskie	wrocławscy	wrocławskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Przez 10 miesięcy wrocławskiej policji i prokuraturze nie udało się złapać sprawców kradzieży trzech milionów złotych z wrzutni bankowej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) województwo wrocławskie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wrocław m, wrocławianin m, wrocławiak m, wrocławianka ż

przym. podwrocławski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Wrocław + -ski

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) wrocławtar
• białoruski: (1.1) вроцлаўскі
• esperanto: (1.1) vroclava
• rosyjski: (1.1) вроцлавский
• słowacki: (1.1) vroclavský
• ukraiński: (1.1) вроцлавський

źródła: