wolant

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wolant (język polski)[edytuj]

wolant (1.1)
wolant (1.2)
wolant (1.3)
wymowa:
IPA[ˈvɔlãnt], AS[volãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) lotn. urządzenie sterujące lotkami i sterem wysokości[1]; zob. też wolant (lotnictwo) w Wikipedii
(1.2) daw. kawałek drewna lub korka pokryty skórą z powtykanymi piórkami, który podbijano rakietkami; także sama gra[1]; zob. też wolant (sport) w Wikipedii
(1.3) daw. falbana lub suknia z falbanami noszona w Polsce w XVIII w.[1]; zob. też wolant (moda) w Wikipedii
(1.4) hist. czterokołowy pojazd na resorach, bez budy, używany w Polsce w XIX i w pierwszej połowie XX w.[1]; zob. też wolant (powóz) w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. woliera ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-3) franc. volantpiłka, falbana[2]
(1.4) franc. volantepowozik < franc. volerlatać, fruwać[2]
uwagi:
(1.2) por. badminton
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa 1991, s. 908.
  2. 2,0 2,1 Hasło „wolant” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, cz. 2, Rzeczpospolita, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60688-78-6, s. 250.