wietrzyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wietrzyć (język polski)[edytuj]

jeż coś wietrzy (1.1)
wymowa:
IPA[ˈvʲjɛṭʃɨʨ̑], AS[vʹi ̯eṭšyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) łapać zapach z powietrza
(1.2) wywoływać przepływ powietrza w pomieszczeniu
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wietrznik mos/mrz, wietrzenie n, zwietrzenie n, wywietrznik m, wiatr m, wietrzyk m, wiatrówka ż
czas. wywietrzyć, zwietrzyć
przym. wietrzny, wiatrowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: