wierzbina

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wierzbina (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vʲjɛʒˈbʲĩna], AS[vʹi ̯ežbʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) drzewa lub krzewy wierzbowe tworzące zarośla
(1.2) drzewo lub krzew wierzby
(1.3) gałązki wierzbowe
(1.4) drewno wierzbowe
odmiana:
przykłady:
(1.2) Oficer skoczył, ile tchu w koniu; hetman zaś posunął się dalej, gdzie pod wierzbiną na łące stała chorągiew laudańska, i zatrzymał się tuż przed nią.[1]
(1.4) Hej, fujarko ma z wierzbinyHej, fujarko ma wierzbowa[2]
(1.4) Dziękuję ci, mój braciszku, • Mój ty jedyny, • Żeś wykręcił fujareczkęDla mnie z wierzbiny.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) lm wikle
(1.4) wierzba
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wierzbowate nmos, wierzba ż
przym. wierzbowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. H. Sienkiewicz: Potop
  2. A. Kucharczyk: Z łąk i pól
  3. M. Konopnicka: Grajek