wielkoczwartkowy

wielkoczwartkowy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) rel. związany z Wielkim Czwartkiem, dotyczący Wielkiego Czwartku, odprawiany w Wielki Czwartek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wielkoczwartkowy		wielkoczwartkowa	wielkoczwartkowe	wielkoczwartkowi	wielkoczwartkowe
dopełniacz	wielkoczwartkowego		wielkoczwartkowej	wielkoczwartkowego	wielkoczwartkowych
celownik	wielkoczwartkowemu		wielkoczwartkowej	wielkoczwartkowemu	wielkoczwartkowym
biernik	wielkoczwartkowego	wielkoczwartkowy	wielkoczwartkową	wielkoczwartkowe	wielkoczwartkowych	wielkoczwartkowe
narzędnik	wielkoczwartkowym		wielkoczwartkową	wielkoczwartkowym	wielkoczwartkowymi
miejscownik	wielkoczwartkowym		wielkoczwartkowej	wielkoczwartkowym	wielkoczwartkowych
wołacz	wielkoczwartkowy		wielkoczwartkowa	wielkoczwartkowe	wielkoczwartkowi	wielkoczwartkowe

przykłady:

(1.1) Po liturgii wielkoczwartkowej Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do ołtarza zwanego ciemnicą.

(1.1) Byliśmy na wielkoczwartkowym nabożeństwie upamiętniającym ostatnią wieczerzę.

(1.1) Po ceremoniach wielkoczwartkowych milkną wszystkie dzwony w kościołach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wielkoczwartkowa liturgia • nabożeństwo wielkoczwartkowe

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wielki Czwartek mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. wielko- + czwartkowy

uwagi:

(1.1) zobacz też: wielkopostny • wielkotygodniowy • wielkopiątkowy • wielkosobotni

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) zelenočtvrteční
• słowacki: (1.1) zelenoštvrtkový, veľkoštvrtkový
• węgierski: (1.1) nagycsütörtöki

źródła: