wiatrak

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wiatrak (język polski)[edytuj]

wiatrak (1.1)
wiatrak (1.2)
wiatraki (1.3)
wymowa:
IPA[ˈvʲjatrak], AS[vʹi ̯atrak], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bud. budowla ze skrzydłami obracanymi przez wiatr; zob. też wiatrak w Wikipedii
(1.2) pot. wentylator ze śmigłem
(1.3) pot. elektrownia wiatrowa
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Dalej o tym, że w wiatraku miele się zboże na mąkę, i nareszcie o tym, że przy wiatraku siedzi młynarz, co żonę bije, a taki jest mądry, że wie, jakim sposobem ze spichrzów wyprowadza się szczury[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wiatrak holenderski
synonimy:
(1.2) wentylator
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiatrakowiec m, wiatr m, wietrzyk m, wiatrówka ż
zdrobn. wiatraczek m
przym. wiatraczkowy, wiatraczny, wiatrakowy, wiatrowy
związki frazeologiczne:
co ma piernik do wiatrakawalka z wiatrakami / walczyć z wiatrakamiwiatrak salonowy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bolesław Prus Antek