wiarołomny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wiarołomny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌvʲjarɔˈwɔ̃mnɨ], AS[vʹi ̯arou̯õmny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. taki, który nie dotrzymał słowa, złamał przysięgę, sprzeniewierzył się komuś, popełnił zdradę[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) ktoś wiarołomny (1.1), osoba wiarołomna (1.1)[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zdradziecki, zdradliwy; daw. wiarołomczy
(2.1) wiarołomca
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiarołomstwo n, wiarołomność ż, wiarołomca m, wiarołomna ż
przym. wiarołomczy
przysł. wiarołomnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wiarołomny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.