wiadukt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wiadukt (język polski)[edytuj]

wiadukt (1.1)
wymowa:
IPA[ˈvʲjadukt], AS[vʹi ̯adukt], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) urb. most przeprowadzający drogę komunikacyjną nad przeszkodą terenową inną niż woda (np. inna droga lub wąwóz); zob. też wiadukt w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Droga na Warszawę przechodzi wiaduktem nad drogą do Pcimia.
(1.1) W miejscu gdzie zawsze jeździłem rowerem całkowicie rozebrano wiadukt niedawno remontowany.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wiadukt kolejowy / drogowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) most
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. wiadukcik m
przym. wiaduktowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. viaduct < łac. via + ducodroga + prowadzę, przez analogię do aqueductakwedukt[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „wiadukt” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.