wewnątrzgrupowy
wewnątrzgrupowy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌvɛvnɔ̃nḍʒɡruˈpɔvɨ], AS: [vevnõnḍžgrupovy], zjawiska fonetyczne: udźw.• udziąs.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wewnątrzgrupowy wewnątrzgrupowa wewnątrzgrupowe wewnątrzgrupowi wewnątrzgrupowe dopełniacz wewnątrzgrupowego wewnątrzgrupowej wewnątrzgrupowego wewnątrzgrupowych celownik wewnątrzgrupowemu wewnątrzgrupowej wewnątrzgrupowemu wewnątrzgrupowym biernik wewnątrzgrupowego wewnątrzgrupowy wewnątrzgrupową wewnątrzgrupowe wewnątrzgrupowych wewnątrzgrupowe narzędnik wewnątrzgrupowym wewnątrzgrupową wewnątrzgrupowym wewnątrzgrupowymi miejscownik wewnątrzgrupowym wewnątrzgrupowej wewnątrzgrupowym wewnątrzgrupowych wołacz wewnątrzgrupowy wewnątrzgrupowa wewnątrzgrupowe wewnątrzgrupowi wewnątrzgrupowe nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Dobór krewniaczy, który działać musiał na poziomie takich rodzinnych populacji, umacniał integralność i solidarność wewnątrzgrupową, faworyzował wszelkie zachowania społeczne[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) estymator / konflikt wewnątrzgrupowy • komunikacja / solidarność / spójność / wariancja wewnątrzgrupowa • procesy / siły wewnątrzgrupowe
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) унутрыгрупавы
- rosyjski: (1.1) внутригрупповой
- źródła:
- ↑ Marcin Ryszkiewicz, Przepis na człowieka, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.