werwa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

werwa (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈvɛrva], AS[verva] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ochota do działania
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Panna Florentyna drgnęła, a pan Tomasz z wielką werwą począł opowiadać […][1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) animusz, zapał, wigor, bigiel; przest. akcent
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. verve[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. B. Prus: Lalka
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „werwa” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.