weglaufen

weglaufen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈvɛkˌlaʊ̯fn̩]

​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) uciekać, uciec

odmiana:

(1.1) weglaufen (läuft weg), lief weg, weggelaufen (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Weglaufen n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: laufen • ablaufen • anlaufen • auflaufen • auseinanderlaufen • auslaufen • belaufen • davonlaufen • durcheinanderlaufen • durchlaufen • einlaufen • entlaufen • erlaufen • freilaufen • heimlaufen • herlaufen • hinlaufen • hochlaufen • leerlaufen • loslaufen • mitlaufen • nachlaufen • umlaufen • überlaufen • verlaufen • vorauslaufen • vorbeilaufen • vorlaufen • vorüberlaufen • warmlaufen • weglaufen • wettlaufen • weiterlaufen • zulaufen • zurücklaufen • zusammenlaufen

źródła: