waleczność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

waleczność (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vaˈlɛʧ̑nɔɕʨ̑], AS[valečność] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wyjątkowe poświęcenie walce, odwaga; cecha tego, kto jest waleczny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Podczas gdy jego przyjaciele powołani do służby ojczyźnie na froncie mogą sprawdzać w sobie polską dzielność oraz waleczność, pisarz mieszka na wsi[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dzielność, męstwo, odwaga
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. walka ż, walczenie n
czas. walczyć ndk.
przym. waleczny
przysł. walecznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: