węborek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

węborek (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. (Poznań i Kujawy)[1][2] wiadro
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wymborek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
swn. ambar[3] < łac. ampora (wariant łac. amphora), por. niem. Eimer[4]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wiadro
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wiadro” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Barbara Bartnicka, Język i my. 4, WSiP, Warszawa 1994, s. 42.
  3. Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 212.
  4. Antoni Danysz (1914), Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski”, nr 8–10, s. 246.