vrt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

vrt (język chorwacki)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ogród[1], ogródek
odmiana:
(1.1) lp vrt, vrta, vrtu, vrt, vrtom, vrtu, vrte; lm vrtovi, vrtova, vrtovima, vrtove, vrtovima, vrtovima, vrtovi
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. vrtni
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Barbara Oczkowa, Warstwy zapożyczeń romańskich w języku chorwackim, w: W poszukiwaniu znaczeń. Studia dedykowane Marceli Świątkowskiej, Wydawnictwo UJ, Kraków 2020, s. 377.

vrt (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) wiercenie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

vrt (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) odwiert[1], wiercenie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) geologický vrt • hlbinný vrt
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. vŕtač m, vŕtačka ż, vrták m
przym. vrtný
czas. vŕtať ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 496.

vrt (język słoweński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ogród
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: