verklig

verklig (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prawdziwy, rzeczywisty

odmiana:

(1.1) verklig, verkligt, verkliga; st. wyższy verkligare; st. najwyższy verkligast

przykłady:

(1.1) Verkliga män gråter inte. → Prawdziwi mężczyźni nie płaczą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. verklighet w

przysł. verkligen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: