uziemić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

uziemić (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. uziemiać)

(1.1) elektr. połączyć części urządzenia elektrycznego z ziemią przy użyciu przewodu[1][2]
(1.2) pot. uniemożliwić lub w znaczący sposób ograniczyć komuś działanie[1]
(1.3) pot. iron. zabić kogoś[1][2]
(1.4) daw. przen. sprowadzić kogoś na ziemię; uczynić realnym, ziemskim[2]
odmiana:
(1.1-4) [3] koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ziemianka ż, uziemianie n, uziemienie n, uziom mrz, ziemia ż
czas. uziemiać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „uziemić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „uziemić” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „uziemić” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.