utrzymanek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

utrzymanek (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌuṭʃɨ̃ˈmãnɛk], AS[uṭšỹmãnek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna utrzymywany przez kobietę[1], kochankę

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: utrzymanka
odmiana:
(1.1)
(2.1) zob. utrzymanka
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kochanek
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. utrzymanie n, utrzymywanie n
forma żeńska utrzymanka ż
czas. utrzymać dk., utrzymywać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.