ustęp

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ustęp (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wydzielony fragment utworu muzycznego[1]
(1.2) wydzielony fragment tekstu
(1.3) praw. jednostka redakcyjna tekstu prawnego, stanowiąca część paragrafu
(1.4) przest. ubikacja, zwłaszcza gdy publiczna[1]
(1.5) daw. ubocze, miejsce ustronne[2]
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Ten trudniejszy ustęp skrzypek dość niedbale odegrał z partytury.
(1.2) Aplikant powoli odczytał zaznaczony ustęp.
(1.4) Wspólny ustęp mieścił się w samym końcu korytarza.
(1.5) Pani Mniszchowa młodszego brata wzięła dla wybadania na ustęp[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) skr. ust.
(1.4) latryna, toaleta, ubikacja, wychodek; grub. kibel, sracz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.3) artykuł, paragraf
meronimy:
(1.3) punkt
wyrazy pokrewne:
rzecz. ustępstwo n, ustępowanie n, ustąpienie n
skr. ustępik m
czas. ustąpić, ustępowanie ndk., ustąpienie n
przym. ustępowy, ustępliwy
skr. ust.
związki frazeologiczne:
(1.5) na ustęp
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ustęp” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ustęp” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Józef Ignacy Kraszewski, Starosta warszawski, Warszawa 1974, s. 377.