urwać

urwać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈurvaʨ̑], AS: [urvać]

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. urywać)

(1.1) aspekt dokonany od: urywać

odmiana:

(1.1) koniugacja IX

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		urwać
czas przyszły prosty		urwę	urwiesz	urwie	urwiemy	urwiecie	urwą
czas przeszły	m	urwałem	urwałeś	urwał	urwaliśmy	urwaliście	urwali
	ż	urwałam	urwałaś	urwała	urwałyśmy	urwałyście	urwały
	n	urwałom	urwałoś	urwało
tryb rozkazujący		niech urwę	urwij	niech urwie	urwijmy	urwijcie	niech urwą
pozostałe formy czas zaprzeszły m urwałem był urwałeś był urwał był urwaliśmy byli urwaliście byli urwali byli ż urwałam była urwałaś była urwała była urwałyśmy były urwałyście były urwały były n urwałom było urwałoś było urwało było forma bezosobowa czasu przeszłego urwano tryb przypuszczający m urwałbym, byłbym urwał urwałbyś, byłbyś urwał urwałby, byłby urwał urwalibyśmy, bylibyśmy urwali urwalibyście, bylibyście urwali urwaliby, byliby urwali ż urwałabym, byłabym urwała urwałabyś, byłabyś urwała urwałaby, byłaby urwała urwałybyśmy, byłybyśmy urwały urwałybyście, byłybyście urwały urwałyby, byłyby urwały n urwałobym, byłobym urwało urwałobyś, byłobyś urwało urwałoby, byłoby urwało imiesłów przymiotnikowy przeszły m urwany, nieurwany urwani, nieurwani ż urwana, nieurwana urwane, nieurwane n urwane, nieurwane imiesłów przysłówkowy uprzedni urwawszy rzeczownik odczasownikowy urwanie, nieurwanie

przykłady:

(1.1) Urwała, ujrzawszy, że Hania z dezaprobatą kiwa głową i cicho mruczy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. urwisko n, urwanie n, urywanie n, urywek mrz, zrywka ż

czas. urywać ndk.

przym. urwisty, urywany

związki frazeologiczne:

urwać się z choinki • jak kozie pomagali, to jej ogon urwali

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: urywać

• białoruski: (1.1) абарваць

źródła: