urbanus

urbanus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) miejski

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) mieszkaniec miasta, obywatel

odmiana:

(1) (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	urbānus	urbāna	urbānum	urbānī	urbānae	urbāna
dopełniacz	urbānī	urbānae	urbānī	urbānōrum	urbānārum	urbānōrum
celownik	urbānō	urbānae	urbānō	urbānīs
biernik	urbānum	urbānam	urbānum	urbānōs	urbānās	urbāna
ablatyw	urbānō	urbānā	urbānō	urbānīs
wołacz	urbāne	urbāna	urbānum	urbānī	urbānae	urbāna
stopień wyższy urbānior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik urbānior urbānius urbāniōrēs urbāniōra dopełniacz urbāniōris urbāniōrum celownik urbāniōrī urbāniōribus biernik urbāniōrem urbānius urbāniōrēs urbāniōra ablatyw urbāniōre urbāniōribus wołacz urbānior urbānius urbāniōrēs urbāniōra
stopień najwyższy urbānissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik urbānissimus urbānissima urbānissimum urbānissimī urbānissimae urbānissima dopełniacz urbānissimī urbānissimae urbānissimī urbānissimōrum urbānissimārum urbānissimōrum celownik urbānissimō urbānissimae urbānissimō urbānissimīs biernik urbānissimum urbānissimam urbānissimum urbānissimōs urbānissimās urbānissima ablatyw urbānissimō urbānissimā urbānissimō urbānissimīs wołacz urbānissime urbānissima urbānissimum urbānissimī urbānissimae urbānissima

(2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	urbānus	urbānī
dopełniacz	urbānī	urbānōrum
celownik	urbānō	urbānīs
biernik	urbānum	urbānōs
ablatyw	urbānō	urbānīs
wołacz	urbāne	urbānī

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: