uprzedzenie

uprzedzenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌupʃɛˈʣ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [upšeʒẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od uprzedzić

(1.2) nieuzasadniona niechęć do kogoś lub czegoś, negatywne odczucia w stosunku do kogoś, czegoś

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	uprzedzenie
dopełniacz	uprzedzenia
celownik	uprzedzeniu
biernik	uprzedzenie
narzędnik	uprzedzeniem
miejscownik	uprzedzeniu
wołacz	uprzedzenie

przykłady:

składnia:

(1.2) uprzedzenie do kogoś / czegoś (D.)

kolokacje:

(1.1) bez uprzedzenia

(1.2) uprzedzenia etniczne / rasowe = uprzedzenia na tle etnicznym / rasowym / wyznaniowym / narodowościowym

synonimy:

(1.2) niechęć, awersja, antypatia, dyskryminacja, stereotyp, nietolerancja

antonimy:

(1.2) poszanowanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. uprzedzanie n, przodek mos/mrz

czas. uprzedzić dk., uprzedzać ndk.

przym. przedni

przysł. uprzednio

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) prejudice
• esperanto: (1.2) antaŭjuĝo
• fiński: (1.2) ennakkoluulo
• francuski: (1.2) préjugé
• hiszpański: (1.2) aviso, advertencia
• niemiecki: (1.2) Voreingenommenheit ż, Vorurteil n
• rosyjski: (1.2) отвращение n, предубеждение n
• włoski: (1.2) preconcetto m, pregiudizio m

źródła: