uppståndelse

uppståndelse (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zmartwychwstanie

odmiana:

(1.1) en uppståndelse, uppståndelsen, uppståndelser, uppståndelserna

przykłady:

(1.1) Din död förkunnar vi, Herre, och din uppståndelse bekänner vi. → Głosimy śmierć Twoją, Panie, i wyznajemy Twoje zmartwychwstanie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: