unormowanie

unormowanie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od unormować

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	unormowanie
dopełniacz	unormowania
celownik	unormowaniu
biernik	unormowanie
narzędnik	unormowaniem
miejscownik	unormowaniu
wołacz	unormowanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) nieunormowanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. norma ż, normalizacja ż, normowanie ż

czas. normować ndk., unormować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. unormować + -anie

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: