ulter

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ulter (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) potencjalna forma stopnia równego[1] (patrz: uwagi)
odmiana:
(1.1) (deklinacja I-II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. ultra, ultro
przyim. ultra
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Przymiotnik ten istnieje wyłącznie jako potencjalny stopień równy (od przymiotników st. wyższy ulterior; st. najwyższy ultimus), ale jest to forma nieużywana, niespotykana w literaturze[1][2][3], niektóre słowniki w ogóle słowa nie notują, podając wyłącznie formy stopnia wyższego i najwyższego[4].
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ulter” w: Charlton T. Lewis i Charles Short, A Latin Dictionary, 1879.
  2. Hasło „ulter” w: Słownik łacińsko-polski, wyd. pierwsze, opr. Kazimierz Kumaniecki, według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1957, s. 517.
  3. hasło ulter w: Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, Hannover 1918, wyd. 2, kolumny 3285-3286.
  4. Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 628.