uczynny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

uczynny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[uˈʧ̑ɨ̃nːɨ], AS[uč•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.gemin. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. chętny, skłonny do bezinteresownej pomocy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) On jest bardzo uczynny, zawsze pomaga innym w potrzebie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) uczynny kolegabyć uczynnym dla kogoś
synonimy:
(1.1) pomocny, usłużny
antonimy:
(1.1) nieuczynny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uczynność
przysł. uczynnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: