twin

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

twin (język angielski)[edytuj]

wymowa:
IPA/twɪn/, SAMPA/twIn/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bliźniak, bliźniaczka

przymiotnik

(2.1) bliźniaczy
odmiana:
przykłady:
(1.1) According to the story of the founding of Rome, Mars was the father of Romulus and Remus, twin boys born to a human priestess and raised by a wolf[1]. → Według opowieści o założeniu Rzymu, Mars był ojcem Romulusa i Remusa, bliźniaków urodzonych przez ludzką kapłankę i wychowanych przez wilczycę.
(2.1) Mark and his twin brother John are like chalk and cheese.Marek i jego bliźniaczy brat Jan kompletnie się różnią.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. twinning
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: