turca

turca (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈtuɾ.ka]

znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) ż lp od: turco

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) Turczynka

odmiana:

lm turcas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Turquía, turco, turcomano

przym. turco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

turca (język kataloński)

wymowa:

IPA: [ˈturkə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) Turczynka

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: turc

odmiana:

(1.1) lp turca; lm turques

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Turquia ż, turc m

przym. turc

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

turca (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) ż lp od: turco

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) Turczynka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Turquia ż, turco m

przym. turco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

turca (język włoski)

wymowa:

IPA: /'tur.ka/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) Turczynka

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: turco

odmiana:

(1.1) lp turca ż; lm turche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Turchia ż, turco m

przym. turco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: