turbulent

turbulent (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) burzliwy

(1.2) o pogodzie, historii: niespokojny

(1.3) o człowieku, charakterze: buntowniczy

(1.4) fiz. turbulentny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) turbulent spirit

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. turbulently

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

turbulent (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [tʊʁbuˈlɛnt]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) turbulentny, turbulencyjny, burzliwy

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der turbulente ein turbulenter turbulenter	die turbulente eine turbulente turbulente	das turbulente ein turbulentes turbulentes	die turbulenten turbulenten turbulente
Gen.	słaba mieszana mocna	des turbulenten eines turbulenten turbulenten	der turbulenten einer turbulenten turbulenter	des turbulenten eines turbulenten turbulenten	der turbulenten turbulenten turbulenter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem turbulenten einem turbulenten turbulentem	der turbulenten einer turbulenten turbulenter	dem turbulenten einem turbulenten turbulentem	den turbulenten turbulenten turbulenten
Akk.	słaba mieszana mocna	den turbulenten einen turbulenten turbulenten	die turbulente eine turbulente turbulente	das turbulente ein turbulentes turbulentes	die turbulenten turbulenten turbulente

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Turbulenz ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: