tryngiel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tryngiel (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈtrɨ̃ŋʲɟɛl], AS: [trỹŋʹǵel], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. napiwek[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniktryngieltryngle
dopełniacztrynglutryngli
celowniktrynglowitrynglom
bierniktryngieltryngle
narzędniktrynglemtrynglami
miejscowniktrynglutrynglach
wołacztrynglutryngle
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. tryngielt[1], daw. tryngield[1], daw. trynkgield[1], daw. trangielt[1], daw. trengiel[1], daw. trynkał[1], reg. śl. trangiel[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Trinkgeld
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Tryngiel” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VII: T-Y, Warszawa 1900–1927, s. 137.
  2. ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=tryngiel&oldid=6869796”