trawnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trawnik (język polski)[edytuj]

skoszony trawnik (1.1)
wymowa:
IPA[ˈtravʲɲik], AS[travʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) poletko trawy o charakterze ozdobnym; zob. też trawnik w Wikipedii
(1.2) gw. (Warmia i Mazury) kosiarka[1]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) ornit. zob. łęczak
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nasi sąsiedzi dbają o swój trawnik.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kosić trawnik
synonimy:
(1.1) murawa, gazon
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trawa ż, trawka ż
przym. trawiasty, trawnikowy, trawny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. trawa + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: łęczak
źródła:
  1. Irmina Judycka, Typy zapożyczeń niemieckich w gwarach Warmii i Mazur, „Poradnik Językowy” nr 8/1954, s. 5.