trüben

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trüben (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈtʀyːbn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) mącić, zmącić, zamącić

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) zob. trübe
odmiana:
(1.1)[1] trüb|en (trübt), trübte, getrübt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Trüben n, Trübung ż, Trübe ż, Trub m
przym. trübe, trüb
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: