toruński

toruński (język polski)

wymowa:

IPA: [tɔˈrũj̃sʲci], AS: [torũĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący Torunia, związany z Toruniem, pochodzący z Torunia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	toruński		toruńska	toruńskie	toruńscy	toruńskie
dopełniacz	toruńskiego		toruńskiej	toruńskiego	toruńskich
celownik	toruńskiemu		toruńskiej	toruńskiemu	toruńskim
biernik	toruńskiego	toruński	toruńską	toruńskie	toruńskich	toruńskie
narzędnik	toruńskim		toruńską	toruńskim	toruńskimi
miejscownik	toruńskim		toruńskiej	toruńskim	toruńskich
wołacz	toruński		toruńska	toruńskie	toruńscy	toruńskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Zgłębimy tajniki wiedzy piernikarskiej i samodzielnie upieczemy piernik tak, jak to robili przed 500 laty toruńscy mistrzowie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) województwo toruńskie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Toruń m, torunianin mos, torunianka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• słowacki: (1.1) torunský
• ukraiński: (1.1) торунський

źródła: