tonik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Toník

tonik (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈtɔ̃ɲik], AS[tõńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. bezbarwny napój gazowany o gorzkawym smaku, przygotowywany z dodatkiem chininy; zob. też tonik w Wikipedii
(1.2) kosmet. płynny kosmetyk do przemywania skóry (głównie twarzy), mający działanie wzmacniające

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) D. lm zob. tonika
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) dżin z tonikiem
(1.2) tonik bezalkoholowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) napój gazowany
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. tonizować
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. tonic[1]
uwagi:
(1.1) zwykle w lp
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „tonik” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

tonik (język bośniacki)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
IPA[tonik]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) spoż. tonik
(1.2) kosmet. tonik, środek tonizujący
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

tonik (język chorwacki)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
IPA[tonik]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) spoż. tonik
(1.2) kosmet. tonik, środek tonizujący
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

tonik (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) spoż. tonik[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.

tonik (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) spoż. tonik
(1.2) kosmet. tonik, środek tonizujący
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. tonic
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Jedzenie
źródła: