tokamak

tokamak (język polski)

tokamak (1.1)

wymowa:

IPA: [tɔˈkãmak], AS: [tokãmak], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. urządzenie do przeprowadzania kontrolowanych reakcji termojądrowych przez podgrzanie plazmy deuterowo-trytowej do temperatury kilkudziesięciu milionów stopni Kelwina; zob. też tokamak w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tokamak	tokamaki
dopełniacz	tokamaka	tokamaków
celownik	tokamakowi	tokamakom
biernik	tokamak	tokamaki
narzędnik	tokamakiem	tokamakami
miejscownik	tokamaku	tokamakach
wołacz	tokamaku	tokamaki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. токама́к, skr. od тороида́льная ка́мера с магни́тными кату́шками → toroidalna komora z cewką magnetyczną

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tokamak
• hiszpański: (1.1) tokamak m
• rosyjski: (1.1) токама́к m
• ukraiński: (1.1) токама́к m

źródła:

tokamak (język angielski)

tokamak (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) techn. tokamak

odmiana:

(1.1) lp tokamak; lm tokamaks

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. токама́к

uwagi:

źródła: