tipsiara

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tipsiara (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[tʲipʲˈɕara], AS[tʹipʹśara], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. pogard. kobieta lub dziewczyna nosząca tipsy[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kaśka nie pasuje do swoich koleżanek, bo to same tipsiary.
(1.1) Królową dodaizmu jest oczywiście Doda, „tipsiara" z niezłymzapleczem"[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tips m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. blachara • bikejka • tandeciara • tapeciara
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krystyna Waszakowa, Czy można ulec ministrze Joannie Musze? O dystansie między świadomością a normą językową [w:] Dennis Scheller-Boltz, Język Polski - 25 lat po Przełomie Die polnische Sprache - 25 Jahre nach der Wende, Georg Olms Verlag AG, Hildesheim 2014, str. 258
  2. Michał Witkowski, Jak oni gadają [w:] Wprost, 2008