ten się śmieje, kto się śmieje ostatni

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ten się śmieje, kto się śmieje ostatni (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈtɛ̃nʲ‿ɕɛ ˈɕmʲjɛ̇jɛ ˈktɔ‿ɕɛ ˈɕmʲjɛ̇jɛ ɔˈstatʲɲi], AS[tnʹ‿śe śmʹi ̯ėi ̯e kto‿śe śmʹi ̯ėi ̯e ostatʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.denazal.zmięk. międzywyr.zestr. akc.i → j  ?/i
znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) nie należy przedwcześnie cieszyć się z własnego sukcesu lub z porażki innych, gdyż sukces może się okazać nietrwały
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nie chwal dnia przed zachodem słońcanie mów hop, póki nie przeskoczysznie dziel skóry na niedźwiedziu
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz inne przysłowia o: śmiechu
tłumaczenia:
źródła: