telerecording

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

telerecording (język polski)[edytuj]

telerecording (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. dawna metoda zapisu obrazu telewizyjnego na taśmie filmowej, wykorzystywana przed wynalezieniem magnetowidu[1]; zob. też telerecording w Wikipedii
(1.2) techn. urządzenie do telerecordingu (1.1)[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Pierwsze polskie programy telewizyjne utrwalano telerecordingiem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) telerekording
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) technologia
(1.2) urządzenie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. telerekording m
przym. telerecordingowy, telerekordingowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. telerecording
(1.2) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „telerecording” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.