tarnina

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tarnina (język polski)[edytuj]

tarnina (1.1)
tarniny (1.2)
wymowa:
IPA[tarʲˈɲĩna], AS[tarʹńĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Prunus spinosa L.[1], ciernisty krzew, dziki gatunek śliwy o drobnych, białych kwiatach i granatowych owocach; zob. też śliwa tarnina w Wikipedii
(1.2) kulin. owoc tarniny (1.1) o cierpkim smaku stosowany w ziołolecznictwie i używany na przetwory
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Pagórek za naszym domem porastają krzaki tarniny i głogu.
(1.1) Stała w polu tarnina, szronem liście okryła, / tam Najświętsza Panienka Jezusa położyła[2].
(1.2) Przemarznięta tarnina nadaje się świetnie do wyrobu wina.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tarka, tarń, śliwa tarnina; reg. śl. torka, reg. śl. czercio śliwka
(1.2) tarka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tarninówka ż, tarniówka ż
przym. tarninowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Owoce
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Prunus spinosa” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Kazimiera Iłłakowiczówna Stała w polu tarnina…