szykowny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szykowny (język polski)[edytuj]

szykowny (1.1) mężczyzna
wymowa:
IPA[ʃɨˈkɔvnɨ], AS[šykovny]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) elegancki, zachowujący się lub ubierający się elegancko
(1.2) świadczący o elegancji lub dobrym guście
(1.3) gw. (Górny Śląsk) ładny[1][2]
(1.4) gw. (Górny Śląsk) sprawny, zaradny[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szyk mrz, szykowność ż
przysł. szykownie
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Schick
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: elegancki
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ładny
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zaradny
źródła:
  1. 1,0 1,1 Dorota Simonides, Śląski horror. O diabłach, skarbnikach, utopcach i innych strachach, Śląski Instytut Naukowy, Katowice 1984, s. 141.
  2. Marek Szołtysek, Ilustrowany słownik gwary śląskiej, Śląskie ABC, Rybnik 1999, ISBN 83-909286-4-7.