szubrawiec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szubrawiec (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. ktoś nikczemny i podły
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ty odzyskasz swoją własność, a ja chcę wiedzieć, czy mój wuj jest szubrawcem, czy uczciwym człowiekiem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) drań, kanalia, łachudra, łajdak, łobuz, łotr, nikczemnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szubrawstwo n
przym. szubrawy
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. šubravec[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Karol May, Maskarada w Moguncji
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „szubrawiec” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.