sztender

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sztender (język polski)[edytuj]

sztender (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) reg. (Poznań) stojak, wieszak, przede wszystkim trzepak[1]
(1.2) gw. (Górny Śląsk) techn. stojak[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. (Poznań) sztynder[1]
(1.2) gw. (Górny Śląsk) sztynder, gysztel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sztynder mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Ständer[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: stojak, trzepak, wieszak
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 212.
  2. Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 66.