synd

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

synd (język duński)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈsønˀ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) grzech

przymiotnik

(2.1) godny pożałowania
odmiana:
(1.1) en synd, synden, synder, synderne
(2.1) synd, synd, synd
przykłady:
(1.1) Præsten har udarbejdet en liste over hendes synder.Ksiądz sporządził listę jej grzechów.
(1.1) Pilgrimmen piskede sig selv for at straffe kødet for synderne.Pielgrzym biczował się, by ukarać swe ciało za grzechy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dødssyndgrzech śmiertelnyarvesyndgrzech pierworodny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. synde
rzecz. synder w
związki frazeologiczne:
synd og skam
etymologia:
st.ang. synn
uwagi:
źródła:

synd (język islandzki)[edytuj]

wymowa:
IPA[sɪnt]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) grzech
odmiana:
(1.1) lp synd, ~, ~, ~ar (~in, ~ina, ~inni, ~arinnar); lm ~ir, ~ir, ~um, ~a (~irnar, ~irnar, ~unum, ~anna)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) fyrirgefa syndir → przebaczyć grzechy; erfðasynd
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. syndga
rzecz. syndari, syndaflóð
przym. syndsamlegur, syndugur
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.nord. synd (t. synð/synþ) • por. swn. sunta (niem. Sünde), goc. 𐍃𐌿𐌽𐌳𐌹* (sundi), st.ang. synn (ang. sin)
uwagi:
źródła:

synd (język norweski (bokmål))[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) grzech
odmiana:
(1.1) en synd, synden, synder, syndene lub ei synd, synda, synder, syndene
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. synde
rzecz. synder
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

synd (język staronordyjski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. grzech
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz staronordyjski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

synd (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) grzech[1][2]
odmiana:
(1.1) en synd, synden, synder, synderna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) dödssynd
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. synda
rzecz. syndare, synderska
przym. syndig
przysł. syndigt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 272.