superlativ
superlativ (język chorwacki)[edytuj]
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) gram. stopień najwyższy, superlatyw
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
superlativ (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) gram. stopień najwyższy, superlatyw
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik superlativ superlativy dopełniacz superlativu superlativů celownik superlativu superlativům biernik superlativ superlativy wołacz superlative superlativy miejscownik superlativě / superlativu superlativech narzędnik superlativem superlativy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
superlativ (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) en superlativ, superlativen, superlativer, superlativerna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 467.